Vandaag is een rust- en wasdag. Op de camping heb ik vanochtend voor het eerst sinds lang weer Nederlands gesproken, met een Belgische fietser en met twee Nederlandse stellen die voor de vogels naar Finnmark zijn gekomen.
Daarna ben ik naar Kirkenes gefietst om boodschappen te doen en het stadje te bekijken. Veel is er niet te zien in Kirkenes. Het is een vervallen industrie-, haven- en grensstadje dat na het sluiten van de grote mijn (ijzererts) op zoek is naar een nieuwe toekomst. Kirkenes ligt heel strategisch op de grens van Noorwegen en Rusland, maar vooral overal ver vandaan, alleen Moermansk is dichtbij (100 km). Een leuk weetje is dat Kirkenes net zo oostelijk ligt als Istanboel. Als je vanaf hier recht naar het zuiden reist, dan kom je in de Bosporus uit.
Ik zit nu in het café van het Borderland Museum. Het museum heeft exposities over de oorlogstijd in de grensstreek, over de Baltischecsamenwerking, over de geschiedenis van de mijnbouw. Met mijn gebrekkige Noors is het verhaal soms lastig te volgen, maar ik begrijp nu wel waarom Kirkenes er zo bij ligt. Heftig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten