Hesseng - Svanvik vv: 78 km.
De laatse dagtocht rond Kirkenes. Morgen -zondag- vlieg ik vanaf Kirkenes Airport naar Oslo.
Vanochtend regende het. Ik ben pas na 12.00 uur op de fiets gestapt. Ik ben langs de Russische grens naar het zuiden gefietst over de weg 855. Dit is een doodlopende weg die na 98 km stopt bij de Russische grens. Zo ver ben ik niet gekomen. Halverwege de 855, bij Svanvik, is het bezoekerscentrum van het Nationaal Park Pasvik. Dat vond ik een mooie bestemming voor de middag. Uiteindelijk bleek het bezoekerscentrum niet erg verrassend te zijn. Het leek namelijk als twee druppels water op de bezoekerscentra van Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten in Nederland. Met als verschil dat je in Noorwegen entree moet betalen en dat hier geen opgezette wilde zwijnen tentoongesteld worden maar beren. Geeft niet: Pasvik is er niet minder mooi om.
Het blijft verrassend hoe je na een paar kilometer in een totaal andere wereld terecht komt. Na de camping ging het vanochtend eerst over een paar forse Noorse rotsbulten op en neer. Daarna volgde een glooiend landschap bestaande uit een afwisseling van berken- en naaldbossen, heide, veen en meren. Landschapselementen die ook in Nederland voorkomen, maar niet in deze mate van ongereptheid en uitgestrektheid. Dit landschap gaat honderden kilometers door in Finland en Rusland. Pasvik Nationaal Park ligt trouwens voor het grootste deel in Rusland. Toen ik vanmiddag onder een waterig zonnetje door dit landschap terug fietste, realiseerde ik me dat ik dit morgen allemaal weer achter me laat. Ik zie uit naar Oslo en de zuidkant van Noorwegen, maar ik zal de rust en het licht van het Noorden zeker missen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten