Terugblik op 2019 met 12 fietsfoto's

Januari: het jaar is rustig begonnen met een paar ritten in de omgeving van Woerden. Eind januari vroor het een paar dagen.

Februari: Mountainbike vakantie op Tenerife met Alex en Paul. Op de singletracks tussen de cactussen door  hebben we veel lek gereden. In totaal heb ik in 1 week 13 cactusnaalden uit banden verwijderd.  

Maart: Samen met Linda deelgenomen aan een trektocht van hotel naar hotel met Andalusië Fietsreizen.  

April: "Water naar de zee dragen"was de titel van het project van Bruno van den Elshout. Bruno is met een glas water in de hand in 5 dagen van de Veluwe naar de Noordzee gelopen. Ik ben hem op de laatste dag achterna gefietst om hem op  het Zuiderstrand van den Haag te verwelkomen.

Mei: 2019 is wel het jaar van de doorbraak van de "Gravelride" in Nederland. Er worden steeds meer ritten over onverharde paden georganiseerd met steeds meer deelnemers. "Klinkers Karren" was een leuk kleinschalig initiatief van een aantal fietsfanaten in Drenthe.

Juni: Coppi en Fausto zijn 2 fietscafé's in respectievelijk Rotterdam en Schoonhoven. Regelmatig rijd ik een rondje langs beide café's: koffie bij Coppi en lunch bij Fausto. Of omgekeerd. Deze zomer woonde dochter Lieke weer een paar maanden in Woerden en hebben we het rondje samen gereden.

  

Juli: Ter voorbereiding van onze fietstocht naar Oostenrijk in september hebben Lieke en ik met nog een paar andere fietsvrienden deelgenomen aan de Tour d'Utrecht. Een commercieel georganiseerde toertocht die jaarlijks plaats vindt ter herinnering aan de Grand Depart in 2015 en als vooruitblik naar de Vuelta in 2020. Voor een dergelijk groot evenement met meer dan 2000 deelnemers was de organisatie weinig professioneel, maar Lieke en ik hebben er wel een mooie fietsdag met ruim 165 km van weten te maken. 

Augustus: Een zomer zonder einde, alle warmte en droogte records zijn weer gebroken. In augustus zijn Janine en ik 2 weken op de tandem van camping naar camping door Oost-Nederland gefietst.

September: In 8 dagen zijn Lieke en ik van Woerden naar Innsbruck gefietst. Lieke is daar gebleven om er een een paar maanden te studeren aan de Universiteit. Ik ben nog naar München doorgefietst en van daaruit terug met de trein naar Nederland gereisd.

Oktober: Na een warme zomer, volgde een mooie herfst met veel paddenstoelen in het bos. Weekendje kamperen op het laatste weekend dat de natuurcamping in Kootwijk nog open was.

November: Met een NS-dagretour naar Maastricht om een mountainbiketocht te rijden door Zuid-Limburg. Het vroor dat het kraakte, maar het was heerlijk rustig in het Mergelland.

December: Samen met Alex, Toos en Oscar een paar prachtige ritten gereden door het Sauerland. Voor langlauf was de temeratuur eind december nog veel te mild, voor fietsen was het ideaal!

2019 volgens Strava

Mountainbiken op Tenerife - start met 3 lekke banden

Vandaag begonnen we (Paul, Alex en ik) de mountainbike vakantie op Tenerife met het ophalen van de huurfietsen in Playas de las Americas aan de zuidkant van het eiland. Daar hebben we een rit gereden om de omgeving te verkennen en aan de fietsen te wennen. 

Het leek op de kaart een simpele lus om het vliegveld,  maar het bleek een verrassend pittige singletrack route te zijn. Lokale mountainbikers hadden in de route allerlei spannende springheuvels en uitdagende houten constructies gebouwd. Die hebben we wijselijk links laten liggen. Scherpe lava rotsen zijn al spannend genoeg.

Voor nog meer afwisseling zorgden de cactussen langs het parcours. We hebben tientallen cactus stekels uit de banden verwijderd en drie keer lek gereden. Het schoot niet echt op vandaag, maar het was een goede start. Lekker weer, mooi landschap, goed gezelschap!

Nachtvorst - een koude start in de Krimpenerwaard vanochtend

Video van de MTB rit op zondag

Het is koud in Ronda. Een avontuurlijke rit met MTB gids Eddy

Het is de laatste dag van de fietsvakantie in Ronda. Morgen vlieg ik terug naar Nederland. De al dagen voorspelde "polaire wind" heeft vandaag ook Zuid-Spanje bereikt. Gisteren zaten we met 20+ graden op het terras. Vandaag is het niet warmer geworden dan een graad of 7. Het is zonnig, maar in de wind is het erg fris. Gelukkig heb ik warme fietskleren mee genomen. Daarmee was het ook vandaag nog prima fietsen.

Als afsluiting van de week hadden de gidsen een "zware technische route" geselecteerd.  De route was niet erg lang, maar maakte veel hoogtemeters over steile, smalle rotsachtige paden. Samen met "personal guide" Eddy heb ik genoten van een landschappelijk fraaie en technisch inderdaad pittige route ten zuiden van Ronda (richting Guzcar). Af en toe moesten de fietsen op de schouders en moesten we ons een weg banen door de "bush" omdat het pad door het noodweer van vorige week volledig was verdwenen. Ik heb genoten van een avontuurlijke afsluiting van een geweldig mooie week fietsen!

Andalusië met de racefiets: de "Koninginnerit"

De racefietsers in het hotel doen de "Oktober Uitdaging" van Andalusië fietsreisen. De "uitdaging" bestaat er uit om in 5 dagen ruim 500 km te fietsen en meer dan 10.000 hoogtemeters te maken. Hoogtepunt van de week is de "Koninginnerit". Dan wordt in 1 dag ruim 130 km gefietst en meer dan 3000 hoogtemeters geklommen. Ik kon de uitnodiging en de verleiding om mee te rijden niet weerstaan en heb ik de MTB voor één dag omgewisseld voor een racefiets.

2x klikken om de video (34 sec) te laden en af te spelen - klik op vierkantje voor full screen weergave

Het was even wennen aan de smalle bandjes, vooral omdat het 's ochtends eerst regende. Dan is het wel oppassen met glad wegdek. De eerste klim vanuit Ronda hebben we nog in de regen gefietst, maar al in de eerste afdaling werd de weg snel droog. Daarna scheen de zon volop. Het was een prachtige rit met een leuke groep sterke fietsers.

Rustdag: modder happen en natte voeten halen

Vandaag hadden de gidsen van Andalusie Fietsreizen een welverdiende rustdag. De andere deelnemers hadden ook geen fietsplannen. Zelf heb ik wel de fiets gepakt en op eigen houtje de directe omgeving van Ronda verkend. Het idee langs de kloof terug de stad in te fietsen was leuk, maar toch wat moeizaam omdat de brug over de Guadalevin (het riviertje door de kloof) vorig weekend volledig  ingestort is. Ik moest een stuk terug fietsen om een paar honderd meter stroomafwaarts door de rivier te waden. Ook enkele wegen waren plaatselijk zo zwaar beschadigd (of voorzien van zo'n dikke laag modder) dat fietsen niet meer ging. Maar te voet lukt het eigenlijk altijd wel. Je wordt er alleen nogal vies van.

Morgen ga ik niet mountainbiken. In plaats daarvan ga ik de "koninginnerit" met de wegrenners mee rijden. Ook leuk. Heb er zin in!

Van Ronda naar Marbella

Vandaag stond een MTB rit naar de kust op het programma. Vanaf Ronda gaat het eerst 20 km omhoog tot een ruim 1200 meter hoge col. Daarna volgt een 30 km lange afdaling tot aan zeeniveau. De route loopt langs de rand van het natuurgebied Sierra de las Nievas en eindigt in het "poshe" Marbella. Het contrast kan niet groter zijn.

Voorjaar in Ronda

Na de toch wat druilerige dag van gisteren vandaag volop zon in Ronda. Samen met gids Eddy een afwisselende tocht gefietst door de omgeving. Ook voor morgen wordt mooi weer voorspeld.  Dan fietsen we naar de kust.

In de blubber in Ronda

Gisteravond laat ben ik in Ronda  (Andalusië,  Spanje) gearriveerd. Ik ga hier een week  fietsen (mountainbike) met Andalusie Fietsreizen.

Afgelopen weekend was noodweer in Ronda en omgeving: er is dit weekend zoveel regen gevallen als normaal in een jaar. Water- en modderstromen hebben veel schade aangericht: aardverschuivingen, vernielde (spoor)wegen en bruggen, weggespoelde auto's, ondergelopen huizen etc. Voor de komende dagen wordt rustig weer verwacht. Vandaag was het nog bewolkt en druppelde het soms. Maar morgen moet het weer zonnig zijn.

De eerste fietsdag in nieuw gezelschap is altijd verkennen: hoe zit het met het niveau, de vaardigheden en de conditie van de groepsleden? Vandaag was het daarbij dus ook de vraag hoe de omgeving er bij ligt. Het water heeft zijn sporen achter gelaten. Geulen, losse keien, modder en zandpassages maken wegen die anders goed te doen zijn ineens een stuk lastiger.

Begeleiders Eddy en Danny wisten er toch een leuke rit van te maken. Op het eerste onverharde stuk lek reed ik meteen lek. Mooie start. Luxe dat dan 2 heren gelijk je band wisselen;-)
Na de koffie splitste de groep en maakten we er met Eddy en Peter een modderfeest van. In een tunnel onder het spoor stonden plotseling tot over onze enkels in de modder. Er was geen doorkomen  meer aan. Er kwam een graafmachine aan te pas om de weg vrij te maken.

Op dag 1 dus meteen goed vies geworden. Dit wordt een mooie vakantie!

Waypoint ATB GPS Marathon 2018

De afgelopen jaren was het telkens mooi weer tijdens de Waypoint GPS ATB Marathon (WAGM). , Maar dit jaar was een uitschieter met een middagtemperatuur van 28 graden. dat is extreem  voor half oktober. De WAGM is een rit van 130 km over mtb routes en andere onverharde in Salland. Met de heen en terugrit van Enschede naar startpunt in Rijssen heb ik deze zaterdag ruim 190 km gereden. Een goede gelegenheid om te wennen aan offroad rijkwaliteiten van de Idworx BLT.

Fietsweekend in de Ardennen

Dit jaar was Botassart de uitvalsbasis voor het jaarlijkse fietsweekend met de collega's. Botassartligt in het zuiden van Wallonië, vlak bij Bouillon aan de Franse grens. Het was de 23e editie, over 2 jaar vieren we een jubileum! Ik zelf ben "pas" sinds 2002 van de partij, maar er fietsen nog 2 of 3 deelnemers mee die er al in 1995 bij waren. Het weer was (zoals bijns ieder jaar) prima en de omgeving fraai. De routes gingen zowel door België als Frankrijk. Zaterdag hebben we geluncht in Monthermé (F). In deze plaats mondt de Semois uit in de Maas.

De video start niet automatisch. Klik de pijl - het kan even duren voordat de video geladen is.

Met een omweg naar Eindhoven

Woerden- Eindhoven is een route die ik vaker fiets. Een enkeltje is tussen de 100 en de 110 km afhankelijk van de gekozen route. Vandaag had ik afgesproken pas aan het eind van de dag in Eindhoven te zijn. Een mooie kans om lekker de tijd te nemen en met de nieuwe fiets met een flinke omweg rustig naar Eindhoven te fietsen. De route ging door de Biesbosch, langs de Maas, door de Drunense Duinen en over de Kampina. Ik heb geprobeerd zo veel mogelijk onverharde wegen in de route op te nemen. Onderweg heb ik waar mogelijk de veerpont genomen om de rivier over te steken. Meestal probeer ik dat te beperken, omdat het wachten voor het veer te veel tijd kost. Het was een mooie route, vooral de Kampina vond ik erg fraai. Totale afstand was 150 km.

Lunchen op Schiphol

Bijna iedere vrijdag gaan we met een groep vrienden een rit rond Woerden fietsen. Vandaag moest één van de groepsleden werken op Schiphol. Dat was een mooie aanleiding om een keer naar het vliegveld te fietsen en daar te lunchen. Schiphol ligt natuurlijk op een bijzondere plek in een nogal kale Haarlemmermeerpolder, maar vanuit Woerden is het best een aantrekkelijke route.

Onderweg in Engeland!

Janine en ik fietsen op dit moment met de tandem door Noord-Engeland. Op verzoek van Hinke doen we dit keer dagelijks verslag op Facebook. Terug in Nederland volgt verslag op dit weblog.
De geplande route is een dubbele C2C (Coast to Coast): Westwaarts van Hull naar Southport (= de Trans Pennine Trail) en oostwaarts van Morecambe naar Bridlington (= de Way of the Roses).
Het eerste deel zit er al weer op. We zijn nu in Bolton le Sands aan de Ierse zee. Morgen beginnen we aan the Way of the Roses. De rozen staan voor de logo's/emblemen van Lancashire (=rode roos) en Yorkshire (=witte roos).

Kamperen op de Veluwe

Het kwam onverwacht mooi uit. Ineens een weekend zonder afspraken: een mooie gelegenheid om een nachtje te kamperen op Natuurkampeerterrein Drie op de Veluwe bij Ermelo. Ik wilde ook nog een keer proberen een complete kampeeruitrusting inclusief kookgerei (brander, pannetje etc.) compact mee te nemen op de Gravelbike. Met een zomeruitrusting (lichte slaapzak, niet veel warme kleding) gaat dat prima. 

Tijdens de trip naar Spanje dit voorjaar had ik meer bij me. Daarvoor had ik een bagagedrager met kleine zijtassen gemonteerd. maar eigenlijk is deze fiets daar niet echt geschikt voor. Met te veel gewicht aan achterop wordt het rijgedrag wat instabiel. Met alleen frametassen rijd het een stuk beter.

Rondje Groene Hart

Met collega's Rini en Johan deelgenomen aan de Rabo Sponsor Tocht. Met hun deelname hebben de deelnemers lokale verenigingen gesponsord. In ons geval de Woerdense kanovereniging Wyrda. 

For the love of my bike

Leon van Bon - For the Love of my Bike from Topcompetitie on Vimeo.

In goed gezelschap van 200 honderd andere fietsliefhebbers staat ook mijn portret in het nieuwe fotoboek van Leon van Bon. Mooi werk!

Samenvatting fietsreis naar Spanje

Update juli 2018:
Het is jammer dat ik de fietstocht naar Zuid-Spanje halverwege moest afbreken. Maar het waren toch 2 mooie weken. Het herstel van de voet duurt helaas een stuk langer. En dat hakt er heftiger in dan ik had verwacht. Na 3 maanden is de pijn wel verdwenen, maar de voet blijft gevoelig en wat dikker en lopen gaat nog niet echt soepel. Geduld. Fietsen gaat gelukkig wel goed. enige neiging tot overcompensatie heb ik wel.

Afstand: 1517 km
Stijging: 15110 hm
Hoogste punt: 1266 m
Aantal dagen op de fiets: 13

Foto album: Google Photos: Reis naar Frankrijk en Spanje

Dag 19: Terug in Woerden!

Het ging anders dan gepland, maar alles bij elkaar ging het best vlot. Dinsdagochtend zat ik nog aan het ontbijt in Girona. En aan het eind van de dag zat ik thuis in Woerden met een kop thee aan de keukentafel. Ook fiets en de bagage zijn weer terug in Woerden.

Na het ontbijt kwam een ziekenbroeder met een ambulance(/busje voor ziekenvervoer) naar het hotel om me met fiets en al naar Barcelona Airport te brengen. Dat liep volgens plan, maar vervolgens bleek bij de check in balie dat er iets niet in orde was met de boeking van mijn vlucht. Na een serie telefoongesprekken heeft de Alarmcentrale een andere vlucht met een andere maatschappij geregeld. Met een beperkte vertraging ben ik naar Nederland gevlogen. Op Schiphol stond een taxibusje klaar om me naar Woerden te brengen.

Woensdagochtend had ik gelijk een afspraak bij de arts in Woerden. De diagnose is duidelijk: een ingescheurde enkelband. Ik moet rekenen op 6 tot 7 weken voor ik weer normaal en pijnloos kan lopen. De voet is ingezwachteld om de zwelling terug te brengen, maar mag voorzichtig worden belast. Beweging bevordert het herstel. Ik zal voorlopig een beetje rustig aan doen. Morgen (maandag) ga ik weer werken.

Jammer van het voortijdige einde van deze vakantie. Ik was graag nog 2 weken door Spanje gefietst (bestemming Andalusië). Het is niet anders. Ik heb genoten van de eerste weken (ook al was het niet altijd even droog & warm). En met het mooie weer in Nederland was het geen straf om hier met het been omhoog te zitten ;-).

Dag 18: Repatriëring organiseren in Girona

Het is slechts een kleine kwetsuur van de voet. Maar het is een heftige confrontatie met de eigen kwetsbaarheid. Als lopen niet meer gaat kom je nergens.
Nou ja: op eigen kracht kwam ik vandaag tot ongeveer 50 meter van het hotel (later met krukken zelfs 200 meter!). Voor alles wat van verder moest komen, was ik aangewezen op de hulp van anderen.

Dan blijken reisverzekering en de service  van de bijbehorende alarmcentrale (NKBV/ANWB) handig. De alarmcentrale heeft vandaag alle vervoer voor mij en de bagage morgen geregeld. En me daarmee ook echt "ontzorgd". Ook de mensen in Girona waren zeer behulpzaam. Het personeel van Hotel Europa had veel geduld met me en heeft me geholpen met allerlei praktische dingetjes, Saskia en Dave van Bike Breaks Girona hebben een grote kartonnen doos om de fiets in te pakken naar het hotel gebracht, de dames van de Farmacie hebben me aan krukken geholpen, de bediening van Bar Oasis (terrasje direct tegenover het hotel) heeft me de hele dag van thee voorzien (de koffie op de foto is een uitzondering). Via telefoon en internet heb ik hulp, steun en adviezen gekregen van het thuisfront. Het was een warm bad☺!

Morgen komt het dan ook zeker goed met de terugreis. Om kwart voor tien word ik opgehaald door een taxichauffeur, die me op Barcelona Airport "overdraagt" aan de zorgen van de KLM. Ik laat het over me heenkomen. 

En de voet waarmee het allemaal begon vraagt nog even geduld,  maar ook daarmee komt het vast snel weer goed. Met dank aan zelfverherstellende vermogen van het menselijk lichaam...

Dag 17: Shit happens. Het einde van de trip.

Ik wil het niet mooier maken dan het is. Ik baal er ontzettend van. Ongeluk schuilt in een klein hoekje.

Bij het verlaten van het appartement in Girona vanochtend ben ik uitgegleden op de spekgladde witmarmeren treden van de trap in het portiek. Daarbij heb ik mijn rechter voet lelijk bezeerd. Eigenlijk voelde het meteen niet goed. Toch ben ik gaan fietsen,  in de hoop dat de voet zich zou herpakken.

Ik wist dat de eerste 50 km van de etappe vandaag constant omhoog zouden gaan. Als ik op de top van de col (of eerder) zou merken dat het toch niet gaat, hoefde ik dus alleen maar om te draaien om me terug naar beneden te laten rollen.

Het was een prachtige dag om te fietsen. Mooi weer, schitterende route met uitzicht tot aan de Pyreneeën. De benen voelden goed, ik kon rustig pratend oprijden met een groepje racefietsers zonder bagage (nb: niet opscheppen, de meeste renners reden me uiteraard vlot voorbij. Het scheelt toch wel: 15 kg extra). Bij de koffiestop in het dorpje net voor de top merkte ik echter dat ik niet meer kon lopen en dat ik ook niet meer met mijn rechter voet uit het pedaal kon klikken. De lichte draaibeweging die je daarvoor moet maken, lukte niet meer. Ik ben doorgefietst tot het hoogste punt. Daar heb ik de knoop doorgehakt. Dit heeft geen zin. Ik ben omgedraaid.

Tijdens de afdaling reed ik nog lek ook. Dat "ontspannen naar beneden rollen" viel daarmee een beetje tegen. In Girona ben ik gelijk doorgereden naar de EHBO van het universitair ziekenhuis. Op de röntgenfoto's bleek daar dat ik niets heb gebroken. Dat valt weer mee. Maar er is wel wat gescheurd en beschadigd. Ik heb een rekverband omgekregen en werd ontslagen met het advies minstens drie dagen rust te houden, been omhoog en koelen. Aan lopen of fietsen hoef ik voorlopig niet te denken.

Het zit niet mee. Eerst 4 dagen wachten tot de regen stopt.  En dan nu minstens drie dagen met het been omhoog. Dit betekent het einde van de fietsvakantie.

Afstand 105 km gefietst, 1100 hm geklommen.

Ps: Het personeel in ziekenhuis was absoluut hulpvaardig. Ik ben prima behandeld. Maar het blijft bizar dat in een grote stad als Girona  (zelfs) de artsen van het universitair ziekenhuis geen fatsoenlijk Engels spreken.

Dag 16: Nog een dag in Girona...

Rond een uur of vier vanmiddag is het eindelijk gestopt met regenen in Girona. Voorzichtig kwam de zon ook door en liep temperatuur langzaam maar zeker op.

Na een break van 4 dagen stap ik morgen weer op de fiets. Volgens de diverse weer sites wordt het morgen zonnig en 22 graden. Dat klinkt naar "fietsen in korte broek". Ik moet wel weer in het ritme komen. Maar met deze vooruitzichten lijkt het een mooie (door)start te worden. En de pauze was, ondanks alle regen, ook niet verkeerd.

De eerste 12 dagen tot Montpellier heb ik ruim 1400 km gefietst. Het idee was na Girona door te fietsen tot in Andalusie. Of ik dat nog red voor het eind van de maand, wordt na deze uitgebreide pauze wel een beetje spannend. We gaan het zien. Morgen gaat de etappe de Catalaanse bergen in. Dat lijkt me alvast heel mooi en we zien wel hoe ver we komen!   

Dag 15: Rondhangen in Girona

Dit is mijn 4e bezoek aan Girona en het blijft een fantastische stad om een paar dagen door te brengen. De oude binnenstad met smalle steegjes, bruisend van het Catalaanse straatleven met overal koffie- en eethuisjes, de rijke geschiedenis met veel erfgoed, musea en galeries (en veel exclusieve en trendy winkels, maar daar heb ik minder oog voor) blijft verrassen. 

Vijf jaar geleden hing over een enkel balkon de Catalaanse vlag. Nu is het omgedraaid: op een enkel balkon hangt geen vlag. De stad ziet helemaal geel van de vlaggen, lintjes, Si- en andere posters, die pleiten voor een onafhankelijke republiek. Op straat valt op dat het vooral oudere mensen zijn die met een geel lintje rondlopen. Jongeren doen daar niet aan mee, maar zijn zeker niet minder uitgesproken als het gaat om meer zelfstandigheid...

Girona oefent grote aantrekkingskracht uit op racefietsers. Veel profs trainen hier. Lance Armstrong had in zijn glorietijd een appartement in de binnenstad. Ik sprak een Catalaans-Canadese dame die een deel van dit appartement verhuurd. Een adresje om te onthouden. Overal in de stad zie je sportieve fietsers rondrijden. Ik kan me niet voorstellen dat het echt allemaal profs zijn, maar het ziet er stuk voor stuk gelikt en afgetraind uit. Iedereen rijdt hier zeer gesoigneerd rond (en een stuk dieper en gestrekter dan de gemiddelde Nederlandse racefietser) op spiksplinternieuwe high-end racefietsen. Fietswinkels zijn strak gestylde trendy boutiques. 

Ik heb een pit stop gemaakt bij Saskia en Dave van Bike Breaks Girona. Daar heb ik eerder fietsen gehuurd. Nu hebben ze mijn fiets voorzien van een nieuwe ketting en remblokjes, zodat ik weer even vooruit kan. Prima service!