Torsken-Botnham (Senja) - veerboot naar Kvaloya - Hillesoy: 103 km.
Eergisteren waarschuwde een Noorse fietsster me dat het de komende dagen "rough" zou worden met de wind. Vandaag heb ik dat geweten.
Wind, stortregens en kou maakten de toeristische route langs de noordkust van Senja tot de zwaarste ontbering tot nu toe. Het waaide zo hard dat ik zelfs bij moest trappen om in de afdalingen naar beneden te komen. Op vlakke stukken haalde ik tegen de wind soms niet meer dan 12 kmh. De gevoelstemperatuur lag ver beneden het vriespunt. Ik kreeg het na verloop van tijd behoorlijk koud (handen en voeten). Gelegenheid om te schuilen en op te warmen was er onderweg niet. De enige optie was over te schakelen op "survival mode" en met rustig doortrappen mezelf een beetje warm houden. Pas na 65 km kwam ik een wegwijzer naar een kleine supermarkt met cafetaria tegen. Daar heb ik me opgewarmd en opgedroogd bij een lauwe bak oude koffie, een pizzapunt uit de magnetron, een muffin en een stuk chocolade. Het is junkfood, iets anders was niet te krijgen. Daar gaf ik maar even niet om - alles best zolang het maar warmte en energie geeft. Het was vervolgens nog 30 km tot de veerboot. Die eindigden met een race tegen de klok. Ik fietste 2 minuten voor vertrek de boot op.
De kust van Senja is zonder meer prachtig. De toeristische route is bijzonder geexponeerd. De condities waren dud niet echt optimaal om daar rustig van te genieten. Ik heb vandaag slechts één foto gemaakt, verder wilde ik niet stoppen en al helemaal niet de handen uit de handschoenen halen!
De ervaring van de kust en de confrontatie met de elementen was er niet minder om. En dat is toch ook wel kicken :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten