Duitsland

Het witte gebouw op de foto is het Zollamt. Aan de Duitse kant heet het gehucht "Rosenkranz", aan de Deense kant "Rudbol". 

Aan beide kanten van de grens is er een druk bezochte "grens-herberg/restaurant/hotel". Aan de Duitse kant is er een grote supermarkt. Van buiten lijkt het op een normale supermarkt, van binnen is het "bijzonder". Er is geen brood- en geen versafdeling. De halve winkel staat vol met grootverpakkingen snoepgoed, uiteraard erg veel alcohol en verder een vreemde mix aan conservenblikken. Waarschijnlijk verkopen ze precies dat wat in Denemarken niet te krijgen is, of een stuk duurder is. Ik moest erg zoeken om een paar dingen te vinden voor een simpele pasta maaltijd. De camping is prima, ligt aan de Deense kant 100 meter van de grens af. Morgen naar Duitsland. Dat voelt toch als "bijna thuis" :-)

De route van woensdag 31 juli

Ribe - Rudbol (Duitse grens): 70 km

Denemarken wilde me vandaag nog niet laten gaan. Vanochtend bleef ik hangen in Ribe, vanmiddag ben ik gestopt bij een Deense camping, net voor de grens. Het resultaat: een late start en een vroege stop.

Ribe na de bui

Na het schuilen bij de bakker had ik geen zin meer in een en museum en is het bij een kleine stadswandeling gebleven. Omdat het ondertussen al weer na emmen was geworden heb ik eerst nog gepicknikt op het domplein. Na 2 uur in de middag ben ik op de fiets gestapt.

Deense waddenkust

Van Ribe ben ik terug naar de kust en de Noordzee fietsroute gereden. De route loopt meestal bijzonder strak langs de zee. 

De eerste 40 kilometer ging het langs de binnenkant van de zeedijk. Om het wad te kunnen zien moest ik de dijk op (lopen). Af en toe kan dat. Dat geeft zicht op de Deense waddeneilanden Mando en Romo. Beide eilanden zijn met een weg door het wad met het vasteland verbonden. De weg naar Romo is alleen bij laag water begaanbaar.

De dijk bood redelijk bescherming tegen de wind. Die draaide van het zuidwesten steeds meer naar het westen. Minpunt van het pad langs de dijk zijn de hekken voor de schapen. Om de paar honderd meter: stoppen, afstappen, hek openen, fiets door het hek duwen, hek sluiten, opstappen en verder fietsen. Een zijstandaard op de fiets is dan heel handig. De ergste hekken zijn die met dubbele fietssluizen zoals op de foto.

Na het dorpje Ballum (= foto van de kerk) was de dijk voorbij en daarmee vrij zicht op zee (en forse zijwind).

Aan de thee

Beter kan het (bijna) niet: een grote pot thee, free Wi-Fi en een stopcontact om de telefoon op te laden, en dat allemaal bij de bakker in Ribe. Daar zit ik nog steeds. Als het dan straks ook nog stopt met regenen kan "bijna" ook weg in de openingszin van dit bericht :-)

Ribe Domkirken

Verder dan de Dom ben ik niet gekomen met mijn stadswandeling. Ik startte met de beklimming van de 248 treden naar de top van de toren.Toen ik boven was begon het te druppelen. Iets later werd de toren gesloten vanwege een opkomend onweer. Nu regent het en zit ik aan de thee bij de bakker om de hoek. Ik wacht tot de bui over is. Dan loop ik nog  door een paar steegjes en daarna fiets ik door naar Duitsland.

Superluxe camping

www.ribecamping.dk

De camping van Ribe heeft de meest luxe voorzieningen die ik de afgelopen 2 maanden tegen ben  gekomen. Een zeer ruime keuken met comfortabele eet en zit-gelegenheid. Luxe keuken apparatuur (inclusief professionele ovens en magnetrons). Overal breedbeeld tv's, ruime toilet en douche gelegenheid enzovoorts. Er is zelfs een zwembad. Alles spic en span. Folders van de camping in alle talen. Wat dat gaat kosten merk ik morgen...
Wi-Fi is er ook, maar zoals op bijna alle Deense campings: alleen tegen extra betaling.

Opvallend veel Nederlanders overigens hier in Ribe. In de cafés in Ribe tappen ze Heineken.

De route van dinsdag 30 juli

Sondervig - Ribe: 140 km

Ik moest me zelf dwingen te stoppen, zo lekker fietste het nog aan het eind van de middag. Het is relaxed fietsen in Denemarken: geen noemenswaardige hellingen, alleen tegenwind. Die was vandaag weer stevig, maar door de afwisselende route snel vergeten. Er waren buien voorspeld voor vandaag, maar die zijn over gewaaid. Het bleef bij een paar spetters.

Goed dat ik Ribe niet voorbij ben gefietst. Ribe is de oudste Deense stad en heeft een bijzonder gaaf middeleeuws centrum. Ik ben er vanavond nog even doorheen gefietst. Morgenochtend ga ik uitvoeriger kijken. Er zijn dus 2 viking musea in Ribe?! Als ik van de folders uit mag gaan is het ene musealer, het andere wat meer Archeon-achtig.

Waarschijnlijk laat ik het morgen bij een rondwandeling door het middeleeuwse stadje. Dat zie ik nog wel. Kijken hoeveel rust ik morgen heb.
Het is nog maar 50 tot 60 km tot de Duitse grens en dan zit Denemarken er al weer op. De Westkust van Denemarken is absoluut een aanrader: mooie fietsbestemming en meer!

Duinfietspaden, wind aan zee, badplaats-ontwikkeling, blauwe vlag, dynamisch duin, kust&cultuur: deze reis begint op een werkbezoek te lijken :-) De Deense westkust is inderdaad een goed studieobject voor team kustkwaliteit!

Nog meer Esbjerg

Te veel foto's in één bericht gaat niet goed. Daarom hier nog een paar plaatjes, met dank aan de snelle internet verbinding van  Café Christian IX.

Koffie in Esbjerg

Ik zit aan de koffie in Esbjerg. Dit is dit "eind van de middag pauze". Straks fiets ik nog een uurtje of 2 door. Waarschijnlijk ga ik niet verder dan Ribe: het stadje van het Deense viking museum.

Bij Esbjerg begint (of eindigt, het is maar hoe je het bekijkt) het wad. Het is opvallend hoe abrupt de overgang van de Deense zandige kust(boog) naar het wad is. Je gaat de hoek om en ineens ben je in een wadden landschap met waddeneilanden, droogvallende zandplaten etc. Dat hebben we in Nederland bij Den Helder natuurlijk ook. Esbjerg doet me echter meer denken aan Delfzijl; ook een haven-industrie stad midden in het Werelderfgoed van de Waddenzee. Esbjerg is wel een vrolijker, welvarender variant van Den Helder.

Wind aan zee

Denemarken is het land van de windturbines. Een windmolen aan de kust is hier geen taboe. Je ziet ze hier overal. In los, in lijnopstellingen, in clusters, bij havens, achter de duinen, los in het landschap.

Op Noord-Jutland kwam ik langs een testopstelling voor nieuwe turbines (tot 250 meter hoog). Daar wordt van overheidswege ruimte voor gemaakt. Voor het test-park is 258 hectare (productie)bos gekapt. Dat wordt natuurlijk elders gecompenseerd.
De Deense regering faciliteert de windsector, hoopt dat Denemarken world leader blijft.

Mooi duinfietspad

De eerste 40 kilometer vanaf de camping gingen vanochtend weer over zo'n lange kaarsrechte landtong. Maar in tegenstelling tot gisteren loopt de Kustfietsroute hier niet pal langs de doorgaande weg, maar kronkelt deze en eindje verderop door de duinen. Dat fietst veel leuker!

De route van maandag 29 juli

Thisted - Sondervig: 139km. 

Vanaf Thisted ben ik binnendoor terug gefietst naar de Kustroute. Die had vandaag een heel ander karakter dan gisteren: een beetje saai dus (zie het vorige bericht). De route ging vandaag overwegend over verharde wegen. De wind (4 bft ZZW) zat de hele dag tegen. Dat is meer mentaal dan fysiek vermoeiend. Het maakt voor je dag gemiddelde helemaal niet zo veel uit. Dat ik 30 km minder ver ben gekomen dan gisteren komt vooral omdat ik vanochtend 2 uur later ben vertrokken.

Rectificatie: toch wel saai

De monotone kust die ik gisteren had verwacht, heb ik vandaag gekregen. Ten zuiden van het Limfjord kenmerkt de kust van Jutland zich door kaarsrechte wegen die van landtong naar landtong lopen. Soms heb je aan beide zijden zicht op het water, meestal fiets je langs een hoge duinenrij. Het is net als fietsen over de Afsluitdijk, maar dan 100 km lang. Dat is alleen maar leuk met een stevige rugwind. Helaas had ik vandaag de hele dag wind op kop...

Parels langs de kust

Een groot deel van de route was vandaag dus wel een beetje saai, maar er zaten ook een paar pareltjes tussen. Zoals bijvoorbeeld het klif en de vuurtoren bij Bovbjerg.

Thyboron - Havnens Grill og Fiskehus

Het thuisfront maakt zich zorgen of ik wel genoeg eet onderweg. Dit is de lunch onderweg langs de kust in Denemarken: Scholfilet met aardappelsalade. Zo'n berg aardappelsalade had ik niet verwacht, maar ik eet het bord helemaal leeg :-)

De route van zondag 28 juli

Hirtshals - Thisted (aan het Limfjord): 167 km

Vanaf Hirtshals heb ik het Deense deel van de North Sea Cycle route (= de Westkustroute, route nr. 1) gevolgd. De route slingert in Noord Jutland over rustige wegen door een glooiend landschap met brede duingebieden. Grote delen van de route zijn onverhard. de route is perfect bewegwijzerd. Ik heb maar weinig hoeven zoeken vandaag.

Bij Hjardemal heb ik de Kustroute verlaten en ben ik de laatste 25 km binnendoor naar Thisted gefietst. Thisted ligt aan het Limfjord en is een wat grotere plaats. Dat leek me ook handig om even boodschappen te doen. Rond 18.00 uur kwam ik door Osterild. Daar heb ik uitgebreid gedineerd: entrecote met verse aardappels en een gemengde salade. Erg lekker!

Autostrand

Tussen Lokken en Blokhus gaat de Westkust-fietsroute 15 km lang over het strand. Ook het autoverkeer kan tussen deze 2 plaatsen gewoon over het strand rijden. Daar wordt ook druk gebruik van gemaakt. Kom daar maar eens in Nederland om! Het laatste stukje strand waar je in Nederland met de auto op mocht rijden (het autostrand Oostvoorne) is ruim 10 jaar geleden afgesloten. En dat was geen doorgaande route.

Het fietst overigens, op zijn zachtst gezegd, beroerd over het strand. Op harde goed aangereden stukken gaat het nog wel. Maar zodra het zand een beetje losser wordt houdt het op. Dan hebben zelfs de relatief brede 26" banden van de Koga Worldtraveller te weinig volume en zak je genadeloos weg. Ik ben 3 keer vol onderuit gegaan. Gelukkig valt het zacht in het zand.

Na een paar kilometer worstelen met de fiets in het zand had ik er schoon genoeg van. Ook omdat ik mijn spullen graag heel houd. Zand en zout zijn funest voor de fiets. Zodra er een strandopgang kwam (= na een half uur waarin ik amper 5 km heb afgelegd) ben ik van het strand af gevlucht en ben ik met een omweg door het binnenland verder naar Blokhus gefietst. Leuk grapje om een doorgaande toeristische fietsroute over het strand te laten lopen!

Jutland is niet saai!

Ik had geen hoge verwachtingen van het fietsen door Denemarken. Het leek me een beetje saai: een zandige kust met duinen, net als in Nederland, maar dan "braver" en vooral "monotoon". In mijn hoofd zat ingebakken dat ik snel door Denemarken zou fietsen op weg naar Duitsland.
Geheel ten onrechte! Ik moet mijn ideeën over de Deense westkust bijstellen. Het eerste (noordelijkste) stuk van de westkust-fietsroute is me erg goed bevallen: het is juist een bijzonder afwisselend landschap, met duinen in alle soorten en maten, met levendige kustplaatsjes, lekker eten en de winkels zijn op zondag open!

Het enige minpuntje van de dag is de wind. Door is in de loop van de middag aangewakkerd tot windkracht 5 tot 6 en gedraaid naar het zuidwesten. Dat is precies de verkeerde richting!

Zonsondergang

Zaterdag 27 juli

In Denemarken heb je geen middernachtzon. De zon gaat hier gewoon onder. In Hirtshals om kwart voor tien. S ochtends rond vijf uur komt de zon weer terug. Deze foto heb ik in Hirtshals gemaakt 20 minuten na zonsondergang. De zonsondergang aan zee is  altijd mooi.

Bikers lane

Zaterdag 27 juli

Voor ColorLine zijn alle tweewielers gelijk. Fietsers en motorrijders moeten voor het inschepen in dezelfde rij opstellen. De 2 BMWs voor me zijn ook naar de Noordkaap geweest. Met 98 PK gaat dat iets sneller dan als je zelf moet trappen. Maar het blijft een hele zit.

De route van zaterdag 27 juli

Lillesand-Kristiansand: 40 km

Traktatie

De laatste middag in Noorwegen trakteer ik me op lekkers bij bakkerij café Drommeplassen. Volop keuze hier!

http://drommeplassen.no/

Noorwegen (af)gerond!

Na ruim 4600 km fietsen en een paar kilo lichter, ben ik terug waar ik een kleine twee maanden geleden ben begonnen: in Kristiansand. Koning Harold V (op de foto zijn voorganger) heeft een mooi (en groot) koninkrijk!

Een uitvoerigere terugblik/samenvatting komt nog. Eerst ga ik me zelf trakteren!

De route van vrijdag 26 juli

Risor (camping Roed) - Lillesand: 99 km

Ik heb vandaag meer stil gezeten dan gefietst: veel en uitgebreide pauzes gehouden. In de huiskamer van het Rode Kruis zat ik bijvoorbeeld niet lang alleen. Ik heb van alles gehoord over het leven van de Noren. Boeiend.

Ik was best verrast toen ik aan het eind van de dag toch bijna 100 km bleek te hebben gefietst. Op een luie dag kom je dus ook ver. Het fietste een stuk soepeler dan gisteren: meer doorgaande wegen en een glooiender landschap met minder steile hellingen. Vandaag ging de weg vaker langs de rots, dan over de rots.

Onderweg op de fiets kan ik afstand en snelheid helaas niet meer aflezen. Sinds de vliegreis werkt de fietscomputer niet meer.  Dat ligt niet aan de SAS maar (waarschijnlijk) aan de batterij van de zender. De teller was al eerder een paar keer uitgevallen, maar deed het wat later dan weer gewoon. Nu niet meer dus. Aan het eind van de dag kan ik de afgelegde afstand wel exact aflezen op de telefoon (aan de hand van het gps-tracklog). Als ik fiets zit de telefoon echter in de tas (en meestal aan de zonnecel-oplader).

Volgens de bordjes langs de weg is het nog 30 km naar Kristiansand. Volgens de kaart is het nog 40 km. Hoe dan ook; ik heb morgen ruim de tijd om rustig op te staan, naar K-sand te fietsen en boodschappen te doen voor zaterdag een zondag. Om 15.30 uur moet ik inchecken bij de veerboot. Ik hoop dat ik de was morgen droog krijg. Dat zou moeten lukken. De was hangt nu al uit te druipen. Maar volgens de buurvrouw gaat het vannacht regenen. Dat zou jammer zijn!

Grillspid Kylling

Op een luie dag kan het allemaal: in Grimstad een bordje rijst met een spies kipsaté (kylling is kip).

Café Latte met Wafel

In de huiskamer van het Rode kruis in Arendal: een gezellig, rustig plekje in een levendig druk havenstadje. De bediening komt uit Hongarije.

Luie dag

Vandaag geef ik toe aan het vermoeide gevoel van de laatste 2 dagen. Ik heb wat moeite na Oslo weer op gang te komen met het fietsen. Op de een of andere manier schiet het niet op. Ik heb gisteren en eergisteren best aardige afstanden afgelegd, maar omdat het slingerroutes zijn, die niet logisch door lopen, ik telkens stop om de weg te zoeken, wordt het hoofd een beetje moe. Daar speelt ook het gevoel mee dat ik bijna "klaar" ben met Noorwegen. (Verder is het hier heel mooi en geniet ik van het mooie weer!)

Gisteravond heb ik (online) de veerboot naar Denemarken geboekt. Deze vertrekt pas morgen aan het eind van de dag uit Kristiansand. Dat geeft rust. Eigenlijk had ik gepland vanavond in K-sand te kamperen. Dat hoeft dus helemaal niet. Als ik morgen maar in de loop van de middag in K-sand aan kom is het prima. Daarom neem ik het er vandaag een beetje van. Ik ben vpas om half elf vanochtend van de camping vertrokken (zo kon ik de tent en slaapzak eens goed drogen en luchten - het was allemaal nogal klam geworden omdat het s nachts geregend had en de spullen s ochtends nat waren ingepakt). En om 12 uur zit ik al weer aan de lunch (amper 25 km gefietst), met internet pauze en een vitamine rijke snack. Het lijkt wel vakantie! Straks ga ik misschien weer een stukje fietsen :-)