Wat een "dienstregeling" niet met je doet. De andere dagen heb ik me niet echt verdiept in de dienstregelingen van de verschillende veerboten. Vandaag heb ik dat voor de eerste keer wel gedaan. In de route van vandaag zaten namelijk drie veerboten, die niet zo frequent vatten en ook niet zo'n regelmatige dienstregeling hebben. Dat luisterde dus wat nauwer, vooral omdat ik maandag de trein moet hebben in Mosjoen. Aan de andere kant heb ik gisteren en eergisteren zo'n voorsprong op mijn schema voor Mosjoen opgebouwd, dat dat ook best mee valt. Maar als ik een keer iets in mijn hoofd heb, dan kan ik het moeilijk los laten.
Dus moest ik vanochtend die eerste veerboot hebben. Zie het bericht hierboven. Op het eerste eiland had ik daarna alle tijd om onderweg lekker ergens pauze te houden. Dacht ik. Het was erg regenachtig en ik verheugde me op een dorpscafé waar ik bij een kopje thee lekker op zou kunnen warmen (en drogen). In de folder op de veerboot had ik namelijk gezien dat er in het dorp halverwege het eiland een café zou zitten! Dat leek me wel wat. Ter plaatse bleek hrt het café echter niet meer te zijn dan een hoekje met een paar plastic stoelen aan een tafel met een thermoskan koffie in een gebouw dat tevens dienst deed als administratie kantoor, medisch centrum en zorg centrum. Achter het raam zat de pedicure oma's voeten bij te werken. Gezellig kopje koffie drinken? Hier had ik niet zo'n zin in. Ik ben door gefietst. En toen dacht ik: maar dan kan ik ook een veerboot eerder nemen: 13.10 in plaats van 14.45 uur. Zou dat lukken? Het was nog 26 km tot de veerboot en ik had nog vijf kwartier. Dat moet lukken. Even aanzetten, sprintje trekken, en vervolgens racete ik over het eiland en kwam ik alweer precies op tijd aan. Ik kon meteen de veerboot oprijden, achter mij ging de klep gelijk dicht.
Overigens valt dat "racen" met volle bepakking wel mee: veel harder rijd ik er niet door. En met een kruissnelheid van 26 kmh zie je ook nog genoeg om je heen, maar ik stop niet meer om foto's te maken (daarvoor was het toch te nat).
Na de twede veerboot kwam er een derde. Volgens de dienstregelingen zat er tussen de aankomst van de tweede en het vertrek van de derde veerboot 45 minuten. Tussen beide veerboten was de te overbruggen afstand 17 km. Dus ik begon meteen weer... Tot ik me bedacht: "wat heeft het voor zin om drie uur al op de camping te zijn?" De volgende veerboot gaat tweeëneenhalf uur later. Laat ik dat doen. Dat was relaxt en werd gelijk beloond met een gezellig café annex koffiebranderij bij de veerhaven. Daar heb ik uitgebreid thee gedronken en Noorse Wafelcake gegeten. Het begin van een nieuwe verslaving? Zie het vorige bericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten