De Atlantic Ocean Road is een stuk weg van een kilometer of tien, dat heel kunstig is aangelegd dwars door zee. In 2005 is de route bekroond als Noorwegens "Engineering feat of the century". National Geographic heeft de weg betiteld als "the world's best car-drive". Ik ken de route van de spectaculaire foto's uit een BMW motorfiets-brochure (als ik me goed herinner was het de R1200RT uit 2005 - je hebt veel tijd om na te denken als je zo alleen op de fiets onderweg bent ;-).
Eerlijk gezegd viel de route in het echt vanmiddag een beetje tegen. Het was mooi fietsen, leuk van eiland naar eiland, dwars door zee, maar dat bijna zwevende gevoel dat je krijgt als je de foto's ziet ontbrak ergens. Gedeeltelijk komt dat door het perspectief: van bovenaf of van opzij zie je beter hoe sierlijk de weg van eiland naar eiland kronkelt. Misschien komt het ook omdat ik er op een zondagmiddag over fietste, bij stralend weer. Alle parkeerplaatsen stonden vol met witte campers. De weg moet leeg zijn, koud en guur om hem in zijn volle schoonheid te beleven. Maar waarschijnlijk ben ik gewoon te veel verwend met al die spectaculaire wegen door mooie landschappen van de afgelopen dagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten