De eerste drie dagen kwam ik geen enkele fietser tegen op de Noordzee fietsroute. Vandaag kwamen de fietsers met honderden, duizenden tegelijk. Ik zat namelijk midden in de MTB-race van de Njordsoritten. Ik zat nog in de goede klasse ook, waarschijnlijk de heren-senioren: allemaal mannelijke leeftijdsgenoten, geen vrouw gezien (vrouwen starten later begreep ik gisteren op de camping). Gelukkig reed het deelnemersveld de zelfde kant uit als ik. Op de verharde weg kon ik verrassend goed meekomen. Op onverharde wegen was ik iets voorzichtiger met de bagage op de fiets. De drukte had zijn voordelen: vrije doorgang op ieder kruispunt, ambulance en EHBO bij elk gevaarlijk punt, juichend publiek langs de kant (de kreet is: heija! heija! - ik denk dat dit "zet hem op!" betekent), gratis bananen en muesli repen onderweg. Het was een vrolijke bedoeling, een soort volksfeest, zoal bij ons de Elfstedentocht. Voor Sandnes boog de race af en moest ik weer alleen verder. Maar dat was van korte duur. Een uurtje later haalde ik namelijk Thomas in: de Belgische vakantiefietser die ik vanochtend op de camping tegen kwam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten