Dag 8: Eindelijk zon! En dan slaapt Hans in een hotel in Roanne.

Na een frisse start (ik had er niets van gemerkt, maar het had flink gevroren vannacht. Er stond ijs in de pannetjes) werd het een prachtige dag. In de loop van de middag konden de beenstukken uit. De eerste vlinders vlogen rond en de koeien keken weer tevreden uit hun ogen.

Al snel was ik in Cluny. Daar heb ik veel tijd doorgebracht. Maar het fraaie historische stadje (met een gigantisch klooster complex dat vroeger nog veel groter was) heb ik geen recht gedaan. Ik heb namelijk op een trapje voor het museum van Kunst en Archeologie mailberichten voor het werk zitten schrijven. Dat klinkt erger dan het is, want ik zat  op mijn gemak in de zon met een beker thee, een pain au chocolat en een baguette er bij. Wat wil je nog meer? Ik vond het heel ontspannen. Het is echter geen sterk voorbeeld van "loslaten en onthaasten" ;-) Maar sowieso had ik niet de rust om galeries of musea te bezoeken, ik wilde fietsen.

Na Cluny ging het direct de heuvels in, die aan de horizon steeds hoger werden. Het bleek dat ik over een heuvelrug heen moest om daarna door een ander heuvelachtig landschap geleidelijk af te dalen tot in het dal van de Loire.

In Matour heb ik geluncht bij Entre Nous met een Salade de Chevre Chaud. Ik ben gek op geitenkaas en deze was goed. Alleen is het nogal een heftige hap, midden op de dag tijdens een fietstocht. De kok vroeg of ze de foto mocht hebben die ik van de salade had gemaakt. Ze vond haar salade zelf dus ook erg geslaagd. Mijn foto wilde ze op Facebook plaatsen. Ze vond het alleen jammer dat het theekopje ook op de foto stond.  Thee bij de lunch past duidelijk niet in het Franse plaatje.

Ik was van plan  voorbij Roanne een camping te nemen. Maar alle campings in de regio bleken gesloten. Gelukkig is er genoeg keuze aan hotels bij Roanne. IBIS is een makkelijke optie. Het is een onpersoonlijke grote keten, maar het hotel is netjes, voordelig en het personeel doet niet moeilijk over een fiets op de kamer. Dus slaap ik vanavond binnen. En heb ik de was gedaan.

120 km, 875 hm