dinsdag 10 april 2018

Dag 11: Van de Loire naar de Ardèche: Een zware dag met dubbele beloning

Eigenlijk begon de zware dag gisteravond al op de camping,  toen de warme douche een koude verrassing bleek. In de slaapzak was het gelukkig behaaglijk warm. Toen ik vanochtend wakker werd (rond 7 uur) was het buiten de tent amper 2 graden en regende het. Ik heb me omgedraaid en ben blijven liggen tot het droger en warmer werd. Pas om 11 uur ben ik op de fiets gestapt. Echt warm was het nog steeds niet, maar het was op dat moment in ieder geval droog. Dat duurde niet lang. Na een half uur begon het te miezeren en dat stopte niet meer. In combinatie met de wind werd het zo koud dat ik over het warme fietsjack nog een windjack aantrok. Het fietsen schoot niet op. Het voelde allemaal moeizaam. Het lichaam was toe aan warmte. Na 2,5 uur had ik amper 35 km gefietst en vond ik het al weer de hoogste tijd voor een warme stop. Dat werd een baguette bij Brasserie de Muse'e in Pradelles (foto). De kok was te vroeg vertrokken, maar de barman wilde nog wel een broodje voor me smeren.

Eigenlijk was het niet vreemd dat het niet op wilde schieten voor de lunch. In de eerste 30 km had ik namelijk al meer dan 900 meter geklommen. Dat kwam door de doorsteek die ik had gemaakt om terug op de route te komen. Daarvoor moest namelijk twee keer extra uit het Loire dal omhoog gefietst worden. Dit stelde me weer enigszins gerust. Maar ik had toch iets van: doe rustig aan vandaag en pak de eerste de beste gelegenheid te stoppen.

Na de pauze in Pradelles was het even droog. Totdat regen en wind in dubbele kracht terug kwamen. Het werd nu echt guur. Ik trok het regenpak aan en schakelde over op "survival mode": doorfietsen in constant tempo en niet meer stoppen tot bestemming bereikt is. Ik had al uitgezocht dat de eerste grotere plaats Les Valls zou zijn en dat daar in ieder geval volop keuze aan hotels en b&b's was. Dat was 75 km verderop, maar met het vooruitzicht van een warm onderkomen maakte het niet hoe laat, doorweekt en koud ik aan zou komen.

De route bleef aardig op hoogte, totdat deze afboog van de doorgaande weg in een klein bospaadje. Daar ging het ineens steil omlaag. Ik twijfelde kort of ik goed zat (en vreesde alles terug omhoog te moeten fietsen), maar het bleek het begin van de afdaling door de Gorges de Chassezac. Hier merkte ik plotseling hoe hoog ik eigenlijk tot dan zat. Vanaf nu ging het 40 km lang alleen maar naar beneden tot in Les Valls. Dat was een verdiende (?) beloning voor het afzien in de ochtend.
In Les Valls ben ik direct een bar binnengestapt om (bij een kop warme chocolademelk) via internet een hotel te reserveren. Hotel Le Carmel bleek een voltreffer. Het ligbad was vanavond erg fijn. Alle natte kleren zijn uitgespoeld en hangen nu te drogen.

110 km, 1050 hm.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten