Ik fietste vanochtend op een stille weg dwars door een bos rustig omhoog toen plotseling 6 grote honden, Duitse doggen, grommend en blaffend op me af stormden. Negeren en rustig doorfietsen is in mijn ervaring de beste tactiek om met blaffende honden om te gaan. Bij deze jongens werkte dat echter niet. Ze waren bijzonder opdringerig. Ze sprongen tegen de fiets op en hapten naar mijn benen. Ik voelde natte neuzen in mijn knieholtes en hondenkaken mijn kuiten. Ze bedoelden het allemaal vast goed en aardig; ze beten in ieder geval niet door. Maar het was wel vreselijk irritant en intimiderend. Het baasje was natuurlijk nergens te bekennen. Na een paar honderd meter hielden ze het gelukkig voor gezien en lieten ze me verder met rust. Er zijn van die momenten dat je toch echt even heel alleen voelt...
Op dit incident na heb ik verder ontspannen gefietst. Na gisteren had ik al verwacht dat er vandaag weer flink geklommen moest worden en dat klopte ook. Het ging zelfs verder omhoog (tot boven de 1100 meter) dan gisteren, maar het ging minder op en neer.
Ik heb de tent opgezet op een camping iets buiten de route, langs de Loire Sauvage. Ik moet toch een keer opzoeken hoe die rivier nu precies loopt. Je komt de Loire in heel Frankrijk tegen. Hier is het een smalle snelstromende beek tussen hoge rotswanden. Wel mooi!
Afstand: 115 km, 1550 hoogtemeters
Geen opmerkingen:
Een reactie posten