Terwijl in Sölden steeds meer fietsers binnen druppelen voor de Ötztaler Radmarathon zijn Janine en ik vandaag het dal van Vent in gefietst tot aan de Rofenhöfe. Het is lekker even weg te zijn van de drukte in Sölden. Het is leuk om al die sportieve fietsers door het dorp heen en weer te zien lopen, maar ik word er ook een beetje zenuwachtig van. Het zijn allemaal van die extreem afgetrainde types met professionele racefietsen, die aan de Radmarathon meedoen. Bovendien rijden de organisatie, de "Rennleitung" en allemaal materiaalwagens af en aan door Sölden. "Wat doe ik daar tussen? Is het niet te hoog gegrepen?" Het zal best meevallen, maar het is toch een beetje intimiderend.
Bovendien is het veel te mooi weer om in het dorp te blijven hangen. Het dal van Venter Ache is één van de mooiste plekken in het Ötztal. Fietstechnisch is het ongeveer net zo veel klimmen als gisteren (Hoogste punt 2030 m). Maar omdat de klim veel geleidelijker verloopt is het een stuk ontspannender fietsen. Vent ligt aan het eind van het dal en is een populair startpunt voor wandelroutes de bergen in. Er is niet veel gemotoriseerd verkeer het dal in, dus dat is rustig fietsen.
Vorig jaar zijn we ook op de zaterdag voor de Radmarathon het dal van vent ingefietst. Toen regende het echter en waren we er bijna alleen. Met het mooie weer van vandaag waren er veel wandelaars en racefietsers onderweg. De meeste racefietsers fietsten echter niet verder dan Vent. Wij zijn nog een stukjr doorgefietst. Tot aan de Rofenhöfe is de weg nog verhard. Daarna kan je alleen op de Mountainbike verder. Voor ons was het genoeg. Na een lunch bij Berggasthof Rofenhof en een blik op de hangbrug van Vent zijn we weer afgedaald naar Sölden. Ik was mooi op tijd terug om me rustig klaar te maken voor de grote rit morgen. Vroeg naar bed en morgen vroeg (5.00 uur) opstaan om op tijd aan de start te staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten