Het was een prachtige dag. In de geschiedenis van de Oetztaler Radmarathon heeft de race niet eerder op zo'n mooie zonnige dag plaats gevonden. Toch heb ik de finish van de Oetztaler gisteren niet gehaald. Ik kreeg zo veel last van kramp in de bovenbeenspieren (quadriceps), dat ik na 159 km besloot niet verder door te fietsen. Tot de finish was het "maar" 80 km verder, alleen zit daarin nog wel de slotklim (van 30 km en 2000 hoogtemeter) naar het Timmelsjoch. Dat zag ik met de benen van gisteren niet zitten.
Het eerste stuk van de Radmarathon liep prima. Na de beklimming van de Kühtai- en de Brenner-pas en met 121 km in de benen, lag ik perfect op schema. In de laatste meters van de klim naar de Brenner werd ik verrast door een heftige krampscheut in het linker (boven)been. Ik dacht (hoopte) dat het over zou gaan, en ben rustig doorgefietst tot de verzorgingspost op de Brenner (dat was niet ver meer - nog geen kilometer). Bij de verzorgingspost ben ik van de fiets gestapt om de benen even te strekken en wat te eten en te drinken. In de afdeling na de Brenner was de kramp verdwenen. Helaas kwamen de krampscheuten bij de klimming van de Jaufenpas in heftiger vorm terug. Nu zowel links als rechts. De kramp was zo heftig dat de benen "in het slot schoten" - de knie vast zat. Ik ben afgestapt en voorzichtig een stukje naast de fiets gaan lopen (dat doe ik nooit!) om de benen te ontspannen. Dat herhaalde zich 3 tot 4 keer tijdens de klim naar de Jaufenpas (15 km, 1130 hm). De kracht en het tempo waren er helemaal uit. Hoewel ik op dat moment nog nog (net) binnen de tijdslimiet reed, zag ik op zo'n manier door"fietsen" niet meer zitten.
Op de verzorgingsplaats boven aan de Jaufenpas stonden bezembussen klaar om fietsen en fietsers in te zamelen. Ik heb de fiets afgegeven. Met enkele tientallen lotgenoten heb ik op het bankje gewacht tot een taxibus me terug zou brengen naar het startpunt. Dat werd een lange reis. Onder aan de pas moesten we namelijk meer dan 2 uur wachten op een grotere bus richting Sölden. Het was lekker weer en op een terras in de schaduw en met een leuke groep medefietsers werd het nog een gezellige middag ook. Natuurlijk had ik de rit liever helemaal uit gefietst. Maar dat zat er gisteren dus (weer) niet in. Helaas.
 |
| (nog) fris aan de start om 6 uur 's ochtends (foto's van de start: Janine) |
 |
| De uitvallers wachten op de bezemwagen op de Jaufenpas |
 |
| Busjes rijden af en aan om fietsen en fietsers op te halen |

 |
| zo ziet de bezembus er van binnen uit... |
 |
| toch nog een mooie rit: van Sölden over Kühtai, Innsbruck, Brenner tot aan de Jaufenpas: 159 km, 3100 hm. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten