Vandaag zijn we met zijn drieën gestart. Na het vertrek uit het hotel moesten we eerst een paar kilometer over de vluchtstrook van de snelweg fietsen. Dat rijdt niet echt prettig, maar er is geen andere route om van Muro naar Albaida te komen. En het mag hier dus wel. Tot Xativa was de route vandaag sowieso vrij druk en landschappelijk minder aantrekkelijk met veel bedrijfsterreinen langs de weg. In Xativa hebben we bij de dames van de bakkerij een lokale specialiteit uitgezocht voor bij de koffie op het terras van de buurman. Na Xativa werd het landschap fraaier en de wegen rustiger. Kort na de pauze splitsten de routes. Linda en Rik zijn volgens de kortere (80 km) route terug gefietst en ik heb solo de grote ronde (116 km) uitgereden. Aan het eind van de lange route vormt de laatste klim (Col Azafor) volgens de routebeschrijving een "mooie uitdaging". Ik wist niet wat ik daarvan kon verwachten, maar wilde het graag proberen. Col Azafor bleek een smalle verlaten weg dwars door een ongerept natuurgebied te zijn. De klim vanuit Villalonga is extreem steil (categorie Keutenberg maar dan een stuk langer) en het wegdek is deels erg slecht (kapot asfalt, kleine stukjes gravel). Ik heb genoten (en afgezien), maar het is op het randje van wat nog met de racefiets te doen is. Een mountainbike of gravelbike zou eigenlijk beter op zijn plaats zijn. Het asfalt aan de andere kant van de col (naar l'Orxa) is een stuk beter, maar het blijft in de afdaling oppassen met los grind in de bochten en er is geen vangrails. Voorzichtig dus. Pech moet je hier niet hebben: ik was er vrijwel alleen onderweg. Gedurende 15 km ben ik alleen een motorrijder (zie de foto hierboven) tegen gekomen, verder niemand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten