Voor de tweede keer dit jaar ben ik naar de Algarve geweest. Ik wilde deze maand nog een week in de zon fietsen. Het moest niet niet te ver weg zijn, een beetje betaalbaar en vooral niet te veel geregel. Het bleek best lastig een fietsreis te vinden in november. Voor de meeste aanbieders stopt in oktober het seizoen in het Middenlandse zeegebied. De meeste georganiseerde trips voor racefietsers starten pas weer in januari. Daarbuiten valt wel wat te regelen, maar dat wordt dan "special-order". En dat hoefde nu ook weer niet. Primavera-reizen heeft het hele jaar door wielersportvakanties in de Algarve in het pakket. In januari is de Algarve met Primavera prima bevallen. Alex had ook tijd en zin mee te komen. De beslissing om weer samen naar Monte Gordo te vliegen was snel genomen en de reis zo geboekt.
In januari heb ik per dag verslag gedaan van onze fietstochten. In november hebben we ongeveer dezelfde routes gefietst. Soms net iets anders: omdat we inmiddels het gebied een beetje kennen, omdat ik deze keer mijn eigen GPS met een gedetailleerdere kaart bij me had, of gewoon omdat we voor de afwisseling bedacht hadden een route andersom te fietsen. Voor meer foto's en een uitgebreidere beschrijving van het gebied zie de berichten over de Algarve in januari.
Het weer was vergelijkbaar. In januari hebben we nog een paar regendruppels gehad. In november was het iedere dag droog en zonnig. De dagen waren met 10 uur zonlicht ook ongeveer even lang: zon op rond 7.15, zon onder om circa 17.15 uur (een half uur verschoven ten opzichte van januari). Zelfs de temperatuur overdag was bijna hetzelfde: overdag tussen de 10 en 17 graden. Wel hadden we iets meer wind. Daardoor voelde het iets frisser bij de pauzes langs de weg.
Het verblijf was deze keer in Hotel Vasco da Gama. Hotel Alcazar was iets moderner (want net gerenoveerd), maar ook in Vasco da Gama was het allemaal netjes geregeld (en ook in dit hotel wordt nu kamer voor kamer gerenoveerd).
Fietsen in de omgeving van Monte Gordo blijft genieten. In de heuvels ligt een fijnmazig net van aantrekkelijke wegen met vrijwel geen verkeer. Het wegdek is niet overal even glad, maar met wat opletten gaat het zelfs met de smalle bandjes van de racefiets prima. We hebben op een totaal van 2000 km 1 keer lek gereden. Daar kan je dus niets van zeggen. Ondertussen kennen we wel iedere weg in een omtrek van 70 km rond Monte Gordo. Over een paar jaar komen we er graag nog eens terug. Volgende keer toch maar weer iets nieuws! (Hoewel, misschien eerder: ik wil ook graag een keer met de mountainbike naar Monte Gordo: onverhard is er ook heel veel te fietsen).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten